Ook een eigen peutersite? kijkonzepeuter.nl
JOY JULIUS oftewel JJ

dagboek

Met pijn in zijn hart nam Joy afscheid van het mooie U-hotel en zijn private pool. Hij had al laten doorschemeren dat hij eigenlijk daar wel wilde wonen. Ik moest hem snel uit de droom helpen.



De afgelopen 2 dagen had hij ook een klein vriendinnetje van dezelfde leeftijd: Tiffany. Haar vader was australisch en haar moeder was thais, maar ze waren woonachtig in Hong Kong (vader is senior piloot en mama is stewardes, dus heel cliche allemaal). Tiffany was heel schattig en kon zowel thais, als mandarijn als engels en dat gaf haar dus ook het recht om iedereen de oren van de kop te kletsen. Joy heeft behoorlijke oren, maar ADHD-Tiffany kreeg het zelfs voor elkaar om behoorlijk wat van Joy's oren af te snoepen met als resultaat dat hij behoorlijk stoicijns ik-hoor-je-niet-en-ik-zie-je-niet speelde. Dat maakte prinses T. niet uit. Als een autistje herhaalde ze dezelfde vraag over en over totdat je antwoord gaf. Toch heeft Joy heel erg leuk met haar gespeeld.



Aangezien HongKong ook nog op mijn verlanglijst staat (OOIT) en ik (OOIT) ook nog naar Australie wil (Martin wil niet, is hem te lang vliegen), vertelde ik de piloot dat ik toch wil proberen om Martin over te halen door hem te lokken met een paar dagen Hong Kong en dan doorvliegen naar Ausieland. Ik kreeg gelijk zijn visitekaartje en als we van plan waren om te gaan, dan kon hij ons wel wegwijs maken (de stewardes voegde er ook nog bij toe: dan kunnen de kindjes gezellig samen spelen!). Nou, ik heb dat kaartje wel ergens, maar denk dat ik hem toch niet ga gebruiken ook al waren het hele leuke mensen!



Vrijdag gingen we weer voetbal kijken bij the Wall. Ik heb inderdaad elke Nederlander die ik in CM tegen kwam uitgenodigd om naar de Wall te gaan. Ook kwamen mijn engelse vrienden die ik kende van de nachttrein. We dachten dat we vet op tijd waren gekomen om nog wat te eten, maar de tent was al stampensvol met oranje mensen. We drukten ons aan een tafeltje met andere Nederlanders en na kroketten (HELE SMERIGE!) gegeten te hebben, kon de wedstrijd en het feest beginnen. De eerste helft vond ik verschrikkelijk en ik vond Nederland helemaal niet goed. Net voor de rust begon Sadam-Hu-Joy weer irritant te naggen en te zeuren, dus heb ik hem de kroeg uitgesleept. Heb ik hem in een tuktuk geduwd en heb ik de chauffeur 300 Bath gegeven om hem rond te rijden door de stad!



Nee hoor, ik stond wel op het punt om het te doen, maar uiteindelijk ben ik ook in die tuktuk gestapt en hebben we ons laten afzetten bij het hotel. En heb ik de wedstrijd niet gezien, want Joy wilde een stoere film kijken op HBO. Rond 23:00 wilde ik nog even omschakelen naar voetbal, maar toen was de wedstrijd afgelopen en van dat Thaise commentaar begreep ik niks van, maar niet veel later kreeg ik een sms van Martin dat we gewonnen hadden en dat de hele keet op z'n kop stond! Je begrijpt dus: IK BALEN!!!!!!



De volgende dag mocht Joy nog even zwemmen met zijn onvermoeide vakantieliefde en gingen we op weg naar het vliegveld.



We vlogen met Bangkok Airways. Nou, daar kunnen die europese maatschappijen een puntje aan zuigen! OK, ik heb wel de hoofdprijs betaald voor deze tickets (in Chiang Mai kon ik ze 3 keer zo goedkoop krijgen), maar we hebben topservice gehad. Al bij het wachten voor het boarden werden we geleid naar een lounge waar gratis drinken en snacks waren en ook gratis internet. Totdat we gingen boarden konden we daar blijven. In het vliegtuig (de reis duurde 1, 5 uur) kwamen ze constant langs met drinken en kreeg Joy een heerlijk kindermenu en wij heerlijke nasi (beste vliegtuigvoedsel sinds tijden, zelfs dat is hier in Thailand van hoge kwaliteit). Toen we aankwamen op Samui airport hadden we binnen een kwartier de koffers en een taxi te pakken. Zo efficient! Kunnen we ook wat van leren!



Koh Samui is heel anders dan de rest van Thailand: het is er echt reteduur! En retetrendy! We verblijven in het Amari Palm Reef Resort (geboekt vanwege de hoge score op ZOOVER) en bij aankomst kregen we verfrissingsdoekjes en werden we gelijk naar ons kamer gebracht. Het hotel bestaat uit 2 gedeelten: de beachsite (met maar enkele kamers en villa's) met het zwembad en restaurant en the Thai village aan de andere kant van de weg. Er staan klaarovers bij de weg om je veilig over te laten steken. Wij zitten in the Thail village ook me een zwembad. Dat zijn allemaal hele schattige thaise huisjes. Sommige zijn kamers die boven op elkaar zitten, maar wij zitten in een los huisje: een duplex deluxe! Wel cool, want die had ik helemaal niet geboekt. Dus tot nu toe (behalve bij het Eastin) hebben we allemaal upgrades gekregen van onze kamers. Heel fijn allemaal.



Aangezien ik amper foto's geschoten heb (jullie moeten het met mijn verhalen doen), gaan we van de week wel op een halve dag cruise en dan doen we Thailand in het klein, zodat ik toch nog wat foto's heb van olifanten, krokodillen, buda's, tempels en tijgers. Anders geloven jullie nooit dat ik in Thailand ben geweest!

Geloof me, ik ben er. Zo dik is mijn duim ook weer niet! Nou morgen of overmorgen ga ik wel weer verder over Koh Samui! Zit in een internetcafe in Chaweng Beach, want helaas hebben ze in de Amari Palm Reef geen internet. Nou mijn uur is bijna voorbij, dus ik ga uitloggen en 60 bath betalen (2 keer zoveel als in Chiang Mai) voor het internet!

Reageer