dagboek
Moeilijk hoor telkens weer een nieuw verhaaltje verzinnen omtrent Joy. We komen dan telkens weer uit op zijn allergieen, zijn jeuk en zijn uitslag op het gezicht. Het arme joch ziet er niet uit.
Op de foto's die ik nieuw geplaatst heb, valt het wel mee, maar in werkelijkheid lijkt de jongen wel melaats. Toch blijft hij zijn lieve ondeugende snoetje houden.
Afgelopen dagen waren overdag best wel gezellig met Joy. Hij is echt grappig met al die geluiden en lawaai wat hij produceert. En hij blijft charmant en schattig met die glimlach op z'n gezicht. Ik geniet echt van hem hoor. Maar s'nachts! Dan moet ik moeite doen om hem niet te villen. Zielig hoor, komt allemaal door die jeuk, maar als ik moe ben, dan ben ik gewoon een bitch en dat merkt Joy dan. Alleen mijn krengerigheid werkt dan avrechts gezien Joy dan nog harder gaat brullen. Eergisterennacht reikte ik mijn grens, was hem zo zat! Gelukkig zag Martin dat het serieus was en ging hem heel lief troosten en toen was Joy dus wel stil! Beledigd (soms gedraag ik me echt kinderachtiger dan mijn eigen kind) draaide ik me met de rug naar vader en zoon toe en ging lekker verder slapen.
Toch ben ik de volgende dag als Joy mij weer stralend aankijkt, mijn irritatie weer vergeten.
Afgelopen nacht toch wel lekker geslapen, Martin deed de nachtvoeding en ondanks dat ik wel wakker was, kon ik lekker blijven liggen en toen Martin terug was, viel ik weer als een blok in slaap. Dus dat gaan we vaker doen! Over het algemeen vind ik het niet erg hoor als Joy 's nachts wakker wordt, maar vaker dan 2 keer werkt bij mij op de zenuwen. Nou ja, sinds gisteren heeft Joy er aan zalfje bij gekregen en hij ziet er nu een stuk beter uit dan voorheen. Ik hoop dat het helpt. Ga nu maar even de creche bellen hoe het met hem gaat, de ochtend is zo snel gegaan, ben vergeten om rond 11.00 te checken. Ach, hij zal weer charmant doen tegen zijn grote vriendin Sharon. Nou, ben benieuwd hoor.......