dagboek
Maandag moest Joy naar het consultatiebureau voor het 2e prikje.
Mijn kleine reus bleek daar (ondanks dat hij de dagen daarvoor flink gespuugd had en niet veel gedronken) 7.8 kg te zijn en 63.5 cm lang. Hij zit dus flink boven in de groeicurve. Ik hoop nu echt dat zijn groei nu een beetje stabiliseert, want hij heeft zulke leuke kleding in maat 68 en de meeste dingen nog niet aan gehad. Maar ik denk dat dat wel goed komt, want hij drinkt tegenwoordig minder frequent (in de 4 a 5 uur) en ook minder.
We vermoeden dat hij een koemelkalergie heeft. Wel zielig, hij heeft constant jeuk en krabt zichzelf de hele tijd in zijn gezicht. Zelfs de sokjes om zijn handjes helpen niet, want hij wrijft zijn gezicht zodanig dat het onder de rode vlekken zit. Op dit moment smeren we hem drie keer per dag in met een middeltje op basis van Vaseline van de dokter en tussendoor ook nog met gewone Vasseline om zijn droge huid vochtig te houden en hij krijgt druppels om de jeuk te onderdrukken. Om hypoallergene voeding vergoed te krijgen, moeten we eerst het 1 en ander uitsluiten door van alles uit te proberen op hem. Dus over een paar weken gaan we kijken of dit allemaal geholpen heeft, maar ik ben dus bang van niet.
Stiekem weet ik dat het mijn eigen schuld is dat ik zijn allergie geactiveerd heb, want sinds vorige week geef ik hem zo nu en dan stiekem een paar hapjes van Olvarit’s 1e hapje banaan. Al een tijd heeft Joy zo’n behoefte om te happen, dus ik dacht dat een paar hapjes geen problem zou kunnen opleveren. Hij vindt het ook zo lekker en ik vind het heel knap dat hij zo goed van een lepel kan eten. Wel zielig dat ik er nu mee op moet houden, maar ja, het is voor zijn eigen bestwil. Laten we maar eerst kijken of zijn medicijnen aanslaan en of dat gesmeer zijn huid stabiliseert.
Nou ja, de bikkel heeft een kleine kik gegeven toen hij zijn prik kreeg, maar toen we grapjes gingen maken, was het snel over.
Gisteren kwam ook nog de fysiotherapeut. Hij constateerde dat Joy een voorkeursligging naar links heeft. Dus nu moeten we dat ook beter in de gaten houden door een handdoekrol of een bal in zijn nek te leggen. Vannacht uitgeprobeerd, maar dat heeft niet geholpen, want die sterke Rambo gaat dan net zo lang draaien en zwaaien dat hij weer naar links kan kijken. Toch zal ik blijven doorgaan om een manier te vinden dat hij naar rechts blijft kijken in z’n slaap.
Daarnaast heeft hij moeite om naar boven te grijpen en het dan ook vast te houden. Dus daar gaan we ook mee aan de slag. Gisterenavond ging Martin al een beetje spelenderwijs met hem oefenen, en gelukkig had onze slimme Joy het snel door. Vandaag zit hij weer op de crèche, dus daar wordt ‘zijn spelen’ ook meer gestimuleerd. Ach, ik weet dat het wel goed zit met hem hoor en van mij mag hij zich op z’n eigen manier ontwikkelen, maar ja, een duwtje in de rug is nooit verkeerd. En zo blijven we bezig met onze kleine Joy..........