dagboek
Dit weekend was het weer eens ouderwets gezellig met ons gezinnetje.
We hadden eens geen afspraken gemaakt.
Joy en ik begonnen de dag met een wandeling naar de Jumbo om boodschappen te doen. Normaal gaat hij mee in de buggy omdat ik er dan lekker tassen aan kan hangen, maar nu had ik maar een paar boodschapjes nodig. Joy vond het maar gezellig zo wandelend door al die stellages. IJverig hielp hij mee met alles in het mandje doen. Bij de kassa aangekomen kreeg hij een mooie ballon en na luid en duidelijk: DANKEWEL!!!!! Geschreeuwd te hebben, liep hij trots met zijn ballon.
Toen we thuis kwamen, was zijn papa ook net thuis van de turkse kapper en gingen we naar de eendjes. Joy riep heel verbaasd: GAAT PAPA OOK MEE?????!!!!!
Gezellig liep de kleine meneer voor ons uit en babbelde er op los over van alles en nog wat. In het park aangekomen hadden we ieders een zak met brood en als een ervaren eendenvoerder gooide hij alles van zich af. Hij vermelde er wel even bij dat de eendjes niet in zijn vingers mochten bijten, want dat doen die schrokkoppen wel eens in hun gulzigheid.
Daarna gingen we lopen door de stad en nieuwe restaurantjes bekijken (om straks te gaan uitproberen) en gingen we wat drinken in een vernieuwde kroeg.
Joy bleef heel lief en braaf zitten op de bank.
Tegen de avond gingen we richting Bathmen. Martin ging naar het Piratenfeest in Markelo en Joy en ik gingen opa Tokkie pesten. Het was alsof Joy voor de eerste keer besefte waar hij was, want de kleine snob keek om zich heen, zag al die mooie spullen van de Tokkies en riep: MOOI HUIS, OPAAAA!!!!!!
Ook had hij iets van glaswerk gemold tijdens het spelen en toen Martin en ik nog al heftig reageerden op hem, stond hij heel zielig bij de open haard te kijken en durfde hij zich geen vin te veroeren. Gelukkig trooste opa hem en zowat de rest van de avond bleef hij gezellig bij opa zitten..
De volgende dag was hij vroeg wakker en riep met zijn microfoon naar opa en oma. Oma ging er uit, maar opa vind die microfoon niet zo prettig, dus Joy werd samen met oma naar beneden verbannen. Hij vergeet trouwens altijd hoe mijn schoonmoeder heet, dus hij noemt haar altijd oma Bennie of oma Ben (opa heet namelijk opa Bennie). Toen wat later in de ochtend zijn vader naar beneden kwam, riep Joy gelijk: JOY NOG NIET NAAR HUIS HOOR!!!!! En gelukkig voor hem had zijn papa geen haast.
Niet veel later kwam tante Majo binnen met haar tondeuse.
Ze deed hem op standje 7 en Joy werd helemaal gekortwiekt!
Hij ziet er weer ontzettend schattig uit met dat korte koppie van hem, hij kan zo het leger in. Helaas zegt zijn shirt dat hij ongeschikt is, dus in plaats daar van zit hij vandaag maar op de crèche.
Gisteren avond had ik sotosoep gemaakt. Joy is een merken en labelfreak (echt hij herkent alle merkicoontjes van auto’s, biermerken, kleding, bedrijven, voetbal elf tallen). Ik gaf hem een placemat van Feijenoord (BOE!!!BOE!!!BOE!!!) en op gegeven moment zag ik hem staren naar die placemat.
Toen ik aan hem vroeg wat hij aan het doen was, antwoorde hij:
IKKE ZOEKKE EZRA!!!! HIJ OOK OP DE FOTO!!!!
Dat vond ik erg grappig, want mijn neefje Ezra heeft eeuwig en altijd zijn Feijenoord trainingspak aan.
Martin en ik zaten hem uit te lachen en om laatste woord te hebben wees hij een hele kale oude hulptrainer aan en zei hij met een stalen gezicht:
IKKE EZRA GEVONDEN!!! HIJ DAA OP DE FOTO!!!!
Wat een zelfvertrouwen hoor!