dagboek
Alsof het de dag van gisteren is dat ik dit dagboek opende met mijn klaagzang dat ik geen zin meer had in werken en dat ik verlangde naar mijn verlof.
Vandaag is het weer mijn eerste werkdag. Officieel hield mijn verlof pas op, op 17 Februari, maar ik heb nog wat extra dagen opgenomen.
Vind het wel weer leuk om weer aan het werk te zijn. Ik heb ritme nodig en dat had ik dus niet in de dagen dat ik thuis zat. Ik stond elke dag pas om 12.00 op met Joy en als ik wat gelummeld en schoongemaakt had, gingen we met z'n 2en op pad, lekker shoppen enzovoort om dan om 17.00 te beginnen met koken zodat Martin gelijk aan kon schuiven als hij terug kwam van het werk. Op de dagen dat het regende, lummelden Joy en ik wat rond in het huis, op bed, op de bank, DVDtje kijken, boekje lezen, CDtjes luisteren, spelen, zingen, noem maar op. Maar ook dat gaat op den duur vervelen, dus ik was echt weer toe om te werken.
Joy is nu de hele dag naar de creche. Het gaat op en af vandaag, soms zit hij rustig in zijn stoel en soms moet hij huilen, en soms slaapt hij, maar wel korte momenten. Dus ik kan begrijpen dat de dames best wel druk met hem zijn. Hij kijkt weer sip, want hij heeft weer 3 dagen niet gepoept en hij stinkt weer als een babybunzing als hij windjes laat, dus hij heeft wel last van die verstopping. Gelukkig gaan zij hem ook doorprikken met de thermometer en fietsen met zijn beentjes, dat schijnt ook te helpen.
Nou ja, mij niet, want ik ben al sinds gisteren met hem aan het fietsen op de Bert en Ernie CD.
Hij is lief hoor die Joy en ook best wel vrolijk, maar vanochtend had hij weer last van zijn ochtendhumeur, maar bij de creche kon er gelukkig wel een lachtje af naar zijn moeder.
Hij heeft wel door dat hij in een andere omgeving zit, zit volgens de dames echt zijn omgeving te verkennen. Nou ja J. welcome to the real world and get used to it, is het advies die ik mijn zoon kan meegeven. En ik hoop dat hij er snel aan went.....