Ook een eigen peutersite? kijkonzepeuter.nl
JOY JULIUS oftewel JJ

dagboek

Vanaf morgen zitten Joy en ik een week met elkaar opgescheept.
Martin zit de hele week in New Orleans en Joy en ik hebben lekker vakantie!
Dat wordt dus vaak naar Mojito gaan, we hebben weer een afspraakje met Sanne en Madelijne, ik zie weer wat vriendinnetjes, we hebben een verjaardagsfeestje van Sam en ik wil nog naar de Apenheul en de kinderboerderij gaan en we hebben nog een babyyoga date in kids playground.
Ik heb er zin in!

We gaan dan ook weer even weer oefenen met drinken zonder dop en poepen en plassen op de WC, want de laatste tijd geeft Joy doodleuk aan dat hij het wel makkelijk vindt om alles in de luier te doen. Ik denk dat ik hem maar zonder luier rond moet laten lopen en veel verschoningen mee nemen als we ergens heen gaan.

Ook heeft hij ontzettend last van de peuterpubertijd. Hij is echt gigadriftig als hij zijn zin niet krijgt en soms heeeeel brutaal naar ons.

Woensdag ging ik een kadootje kopen voor Sam en van te voren had ik Joy al uitgelegd dat we NIET voor Joy maar voor SAM een kadootje gingen kopen.
Joy is Oostindisch Doof en heeft een selectief gehoor dus hij antwoordde:
JAAA GA MOOI KADOOTJE KOPEN VOOR SANNE!
IKKE MET SANNE TROUWEN!!!
IKKE TREIN ZOEKEN!

Ik antwoordde dat we niet voor Sanne een kadootje gingen kopen, maar voor SAM! Maar hij bleef volhouden dat hij voor Sanne iets ging kopen. Ik negeerde hem en ik vond een leuk mini-drumstel. Joy keek er naar, trok een zuur gezicht en commandeerde me:
NEE! NEE! NIET GOED! NIET MOOI!
TERUGLEGGEN, MAMA!!!!
Ik legde het minidrumstel terug en liep nog een rondje door de Bart Smit.
Toen kwam ik een miniwerkbank tegen met een boor en schroevendraaier (van plastic) en die vond ik wel leuk.
Joy was er totaal niet mee eens, maar deze keer hield ik voet bij stuk.

Joy begon keihard te schreeuwen, liet zich op de grond vallen en ging heel klassiek spartelen. Als tegenreactie ging ik heel klassiek weglopen (zoals zo veel ouders doen), maar ja, Joy vierde zijn frustratie gelijk bot op de speelgoeddozen om hem heen, dus ik moest hem wel wegslepen daar. Ondertussen keken mensen OF heel geirriteerd naar dat rotjoch met dat rotgeluid OF heel geamuseerd naar die arme moeder. Ik wilde met de doos en Joy naar de kassa, maar Joy maakte zijn lichaam heel zwaar en moest ik me naar de kassa slepen met zware doos in de ene hand en spartelend hysterisch kind aan de andere.
Buiten gekomen was hij weer iets rustiger, maar toen ik langs de Intertoys wilde lopen, liep Joy doodleuk de Intertoys in, want volgens hem moesten we nog steeds een trein kopen voor SANNE! Toen ik hem mededeelde dat DAT feest niet doorging, was het weer brullen geblazen. We stonden buiten in de stromende regen en ik wilde nog een broodje halen bij de Subway, maar met zo’n gillende Joy kom je geen 1 winkel in.

Van ellende hield ik plotseling mijn hand voor zijn mond en met de andere arm hield ik hem goed vast en siste in zijn oren:
GA MAAR LEKKER SCHREEUWEN KLEINE ETTER!
NIEMAND VIND JOU HIER LEUK!
ZE VINDEN JOU ALLEMAAL IRRITANT!
EN NIEMAND RED JOU!
JE BENT HELEMAAL AAN MIJ OVERGELEVERD!
GA MAAR SCHREEUWEN ALS JE DURFT!

Het was misschien niet zo’n hele pedagogische slimme zet, maar de boodschap kwam wel over bij die kleine terrorist! De rest van de dag gedroeg hij zich acceptabel!

Reageer