dagboek
Ben benieuwd of Joy vanavond gaat huilen als hij zijn geliefde State of Happiness moet verlaten, want de laatste keer keek hij ook al zo sip toen hij naar huis moest.
Al weken liep Joy blij te verkondigen dat hij naar CP het Meerdal wilde.
Zelfs in Sunnybeach stalkte hij ons hiermee.
Op de dag zelf was zijn enthousiasme getemperd, want het duurde wel heel erg lang, maar zodra meneer arriveerde, was hij weer: HOME!!!!! Stoer met de handen in de zak inspecteerde hij het huisje.
Toen Martin, ik en Suus eind van de dag aankwamen, had Joy net gezwommen en had hij een verhoging, dus helaas pindakaas moest hij naar bed en ik bleef maar thuis terwijl de Wokkies met Suus en Martin gezellig gingen laven in de marketdome.
Na 0:00 kwamen de Wokkies vrolijk thuis van de alcohol en de avonturen die ze beleefd hadden met een stel mannelijke poolse vrouwen (mijn moeder had een hevige flirt met de lelijkste van het stel tot hilariteit van mijn zusje) en stiekem baalde ik wel een beetje dat ik dat weer gemist had. Maar ja, Joy gaat voor alles.
De volgende dag had Joy nog steeds een beetje koorts, maar voordat Martin en Suus weer richting huis gingen (Suus moest schoolraporten maken en Martin HAAT nog steeds CP) verblijdde hij Joy met een rakketje in zijn kont en tegen het eind van de dag was de koorts helemaal gezakt en konden Joy en ik eindelijk zwemmen.
Heel blij struinden we alle baden af en met verbazing moest ik zien dat Joy heel goed onder water kan duiken en lang onder water kan blijven. Dat kind is echt watervrij! Hij blijft gelukkig drijven door zijn zwembandjes, maar hij wil niet meer dat we hem vasthouden. Alleen de wildwaterbaan en de glijbaan wil hij niet alleen doen, wat ik wel kan begrijpen, want echt controle heeft hij nog niet over dat kleine lichaampje van hem.
In de marketdome hebben ze ook een nieuwe atraktie. Een groot kruip, klim en klauter doolhof. Nou, die wilde ik wel eventjes uitproberen met Joy. Enthousiast klom, kroop en sloop ik door dat ding en onderweg kwam ik zwetende papa’s en mama’s tegen die er nogal verwilderd uitzagen, maar op dat moment ging er geen lampje branden.
Na 10 minuten overal geklommen te hebben kwam ik er achter dat ik verdwaald was. Ik kon de uitgang niet vinden! Licht in paniek riep ik om me heen: WAAR IS DE UITGANG!!!! Maar er was plotseling geen volwassene te bekennen. Wel viel het me op dat ik een hele kluwe kindjes om me heen verzameld had en dat er meer onze kant op kwamen. Deze kindjes waren echt niet veel ouder dan Joy en in paniek kroop ik in een bubbelbol aan de rand van het doolhof en schreeuwde: HELP!!!! HELP!!!! En ik ramde op het plastic glas. Suus en Martin die er nog waren en op een terrasje zaten, hieven hun glas omhoog om naar ons te toosten en bleven lekker zitten. Ondertussen gingen al die kindjes in die bubble zitten en ook in paniek naar hun ouders roepen, maar iedereen dacht dat we een grapje maakten en negeerden ons.
Ondertussen begonnen een paar kinderen claustrofobisch te huilen (oa Joy) en konden ze plotseling niet meer klimmen en klauteren, dus moest ik ook nog iedereen helpen.
Op dat moment begreep ik die ouders van die kids ook niet! Je houdt toch je grut in de gaten! Zat ik daar met die jankende peuters vast in dat stomme doolhof. Na nog 10 minuten alle kanten op geklommen te hebben, kwam ik op het geniale idée om maar terug te gaan naar de ingang. Met een hele kluwe kids achter me aan gekropen (voelde me net de rattevanger van Hamelen), kwamen we eindelijk uit dat doolhof! Hoe onlogisch ook: de ingang was ook de uitgang!!!
Nou sorry, echt vaag hoor!
Normaal gesproken vind ik voetbal wel leuk. Ik ben voor Ajax, Martin voor Feijenoord en Joy heeft nog geen favoriete club en die maakt het ook niet zoveel uit.
Toen het EK er aan kwam, was ik niet zo enthousiast en verwachtte dat we de ballen om ons oren zouden krijgen in de ‘poul des doods’, maar ja, Nederland deed het best wel leuk en heel voorzichtig durfde ik weer te geloven (net als de rest van Nederland) dat het iets kon worden met Oranje.
Joy daarentegen kan redelijk lang naar voetbal op TV kijken en vindt al die gekheid eromheen fassinerend, maar de hele tijd hield meneer zijn mond! Pas toen we er uit gekegeld werden door de Russen, begon hij: HOLLAND!!!! Te scanderen en blij het Wolter Kroes liedje: HIIIVAAAA OOOHANDIA!!!!!! te zingen.
Is hij lekker op tijd mee.......