dagboek
Zo, het is lang geleden dat ik tijd had om dit dagboek te updaten. Mijn teksten klinken ook erg mat, maar zo voel ik me dus ook.
Ik wist het, maar inderdaad, je weet het pas als het je overkomt. Moederschap staat gelijk aan chronisch moe zijn. Joy is lief hoor, maar ik moet nog steeds wennen aan het feit dat hij het ritme bepaald. Elke dag helpt hij mijn planning naar de filistijnen en dat is soms wel frustrerend. Ook slaapt hij niet altijd op momenten dat hij zou moeten slapen. Kijk nu ook, ik wil graag de site updaten, maar hij jankt zo hysterisch, dat ik me niet kan concentreren, dus ik ga maar even mijn kindje troosten nu...... tot zo!!!!
Sommige moeders vinden het fijn dat zij the one and only troostmiddel hebben: borsten met de bij behorende borstvoeding. En soms vind ik het fijn dat ik de enige ben die hem daarmee kan troosten, maar soms is het ook wel vervelend hoor, zoals zonet.
Joy is nu weer heel lief en tevreden en hikt lekker bij zijn papa in de armen. Doordat het soms niet helpt om Joy te troosten met de speen of wiegend te lopen, maak ik regelmatig gebruik van mijn 'breastpower' met als resultaat dat Joy echt een heuse dikzak begint te worden. Met 5 weken was hij al 5300 gram en ik ben bang dat hij nu al de luiers maatje 2 al ontgroeid is. Op dit moment pers ik hem nog in mijn restluiers van dit maatje, maar eind deze week moet ik er aan geloven om maar over te stappen op maatje 3. En dat met 6 weken!!!
Kijk maar naar de foto's, dan zie je onze kleine Dikkie Dik!
Ik ga nu maar de nieuwe foto's op de site doen.