Ook een eigen peutersite? kijkonzepeuter.nl
JOY JULIUS oftewel JJ

dagboek

Er zijn van die momenten dat ik echt een gruwelijk hekel heb aan mijn eigen vlees en bloed. Dan zit hij me zo te tergen dat het zeer verleidelijk wordt om het lastig stuk vreten een pak voor zijn donder te geven.
Ik hou niet van slaan, maar als er een 2 jarige brutale aap de hele tijd om zich heen aan meppen is, en je waarschuwt 10 keer dat hij niet mag slaan en dat het lelijk is en hij blijft trappen en meppen, dan kan hij er wel eens eentje terug verwachten. Op zijn hand, op zijn arm of op zijn been. Het is niet pedagogisch verantwoord en het helpt ook niet altijd, maar het helpt mij wel om te voorkomen dat ik de lastpak uit frustratie met zijn volle gewicht tegen de muur smijt, want die behoefte heb ik ook wel eens bij hem.

Joy kan heel moeilijk omschakelen. Wat hij in zijn hoofd heeft, moet ook echt gebeuren anders draait hij helemaal door.
Helaas voor hem, kan het niet altijd gaan zoals hij wil, met als resultaat dat hij als een idioot begint te gillen, te schreeuwen en om zich heen gaat meppen. Er is dan geen beginnen aan met hem. Meestal zetten we hem in de hoek om tot rust te komen en gisteren deed ik hem maar terug in zijn bed, maar daar ging meneer gelijk over tot kamikaze acties. Hij wierp zich gewoon als een volleerd hoogspringer over de rand van zijn ledikant (hij krijgt volgende week pas zijn grote jongensbed). Ik moest dat joch echt tegen zichzelf beschermen.

Ik schaam me soms dood voor de buren, want die denken volgens mij echt dat hij mishandeld en gemarteld wordt.
Mijn zusje herkent in Joy soms autistische trekjes. Waar het door zou komen, weet ik niet, het kan heel goed het zuurstofgebrek zijn tijdens de bevalling. Maar zeker weten doe ik niet. En ik vind het ook niet zo ernstig dat we hem daarop moeten laten onderzoeken.
Je houdt er gewoon iets rekening mee.

We pushen hem echt niet om te drinken zonder zijn anti-lek tuit, we proberen zo nu en dan hem te bekeren. We pushen hem ook niet om melk te drinken of iets anders dan diksap appel. Dat werkt bij hem niet en er komt een dag, dan geeft hij zelf wel aan dat hij wat anders wil (we bieden hem vaak genoeg iets anders aan). Als hij niet wil eten? Nou, dan niet!!!! En als hij om chocola gaat zeuren, dan mag hij dat alleen als hij zijn bordje op heeft (hij kiest dan echt voor die lege maag). Maar er zijn genoeg momenten dat hij onze regels moet volgen en meestal is dat wel okee, maar soms kan dat ook weer resulteren in die ontzettende hysterische driftbui van hem.

Meestal blijf ik ook wel rustig en zetten we hem op zijn time out plekje, maar als die bui gebeurt tijdens het aankleden, midden op straat, als je de trein moet halen of tijdens het verschonen van een poepluier, dan heb je een verkeerde aan mij.

Vanochtend was Joy weer lekker bezig. Zijn papa mocht ALLES en ik mocht NIKS. Ik mocht niet eens zijn handje vasthouden toen we naar zijn oma liepen. Bij oma aangekomen wilde hij me geen kusje geven, maar zijn papa wel.
Nou, toen heb ik me pissig omgedraaid en wilde ik weglopen.
Van oma Wokkie moest ik terugkomen, want zoals altijd kan Joy er niet zo goed tegen om met ruzie uit elkaar te gaan. Uiteindelijk kon ik dus wel mijn kusje in ontvangst nemen. Maar ondertussen dacht ik wel: WAT EEN HORK!!!!

Reageer