Ook een eigen peutersite? kijkonzepeuter.nl
JOY JULIUS oftewel JJ

dagboek

De dagen vliegen voorbij en daarmee ook de zomer. Ik vind het echt heel erg, maar probeer zo veel mogelijk te genieten tussen de buien door.
Vandaag is het weer aangenaam.

Vanochtend gingen we met z´n 3en wandelen richting het Vogeleiland in het midden van Deventer. Joy vind het prachtig om door die beesten heen te struinen en vandaag waren er ook hele schattige donzige kuikentjes. Ze werden net gevoerd toen we aankwamen, maar het brood uit onze zakken werd net zo hartelijk geaccepteerd door die hongerige vogels.

Daarna gingen we bloemetjes halen op de markt en mocht Joy een loempia eten tasty .
Daarna boodschappen doen en naar de Turkse slager en daarna naar Tuinwereld achter de dijk.

Martin wilde nog een aquarium kopen en Joy vond het maar leuk om naar de vissen te kijken. Alleen tijden het BOE roepen, reageerden ze niet. Joy kan wel VISJES!!!! zeggen. Hij praat nog niet echt, maar zo nu en dan benoemt hij de dingen bij de naam. Op het einde gingen we nog wat drinken en mocht Joy spelen in de speelhoek. Daar zag hij een grote stoere jongen die Joy wel even liet zien hoe hard je door de ballenbak heen kon rennen. Dat vond Joy wel gaaf, maar hij was niet zo snel als die jongen. Na lief gespeeld te hebben, kreeg Joy nog een ijsje buiten en nadat hij die half opgeslobberd had, gingen we naar het Runshopping centrum een kadootje halen voor oma Wokkie, want die is alweer jarig volgend weekend.

Joy vond de winkel heel gezellig en vrolijk verdween hij tussen de schappen om uitgestrekt op de strechers te eindigen. Hij was best wel moe, dus nu slaapt hij.

Zometeen gaat hij naar de miniWokkies en Nino en van daar komen de oude Wokkies hem op halen (ja hij is weer bij opa en oma!). Wij gaan weer lekker uit! Net als vorig weekend! Maar morgenochtend wordt hij weer bij ons gedropt, want dan gaan de Wokkies leuke dingen doen met vrienden.

Morgen een barbeque met mijn vrienden en hun kindjes. Ik ken ze al mijn leven lang en een groot deel van mijn jeugd heb ik met hen doorgebracht. Ik ben heel blij met hun vriendschap en ik ben ook heel blij dat we zo mogen genieten van onze gezinnetjes.

Gisteren las ik de Stentor (de Apeldoornse) en mijn oog viel op de overlijdens advertenties. Ik las dat een jonge vrouw van 29 jaar na een ziektebed was overleden en daarbij haar man en 2 kleine meisjes achterliet. Hun oudste zoontje was enkele jaren geleden al overleden. Ik had zoveel medelijden met die meisjes en ook natuurlijk met haar man. Totdat ik erachter kwam, dat hij een oude schoolgenoot van mij was en vroeger ook bij onze vriendengroep hoorde. Ik was echt geschokt!
Nadat ik 1 van mijn vrienden gebeld had, hadden we het er over en vertelde hij dat die meisjes een tweeling waren en ook prematuur te wereld waren gekomen (het gaat nu goed met de meisjes)en dat hij al zoveel verdriet te verduren gehad heeft in zijn leven en nu dit! Ik vind het vreselijk en heel zielig voor iedereen.
Zijn vrouw ken ik ook van vroeger, zij zat ook bij ons op school, maar ik zat altijd bij haar broer in de klas.

Vannacht toen ik er over nadacht viel bij mij het kwartje. Eind juli had ik ook zo´n verhaal dat mijn moeder een tweeling was tegengekomen met een oppas waarvan de moeder heel ziek was en niet meer beter zou worden. Volgens mij is dat de tweeling van mijn oud schoolgenoot.

Wij gaan morgen echt genieten van onze gezinnetjes en blij zijn met onze rijkdom. Maar we zullen ook stil staan bij het verdriet van Ronald en zijn 2 meisjes. Onze gedachten zullen ook echt naar hun uitgaan.........

Reageer