Ook een eigen peutersite? kijkonzepeuter.nl
JOY JULIUS oftewel JJ

dagboek

Vandaag kregen hoogstaand bezoek: Samuel Lobe ging op audiëntie bij prins Joy.
Aan Samuel de eer om Joy te wekken van zijn middagslaapje. Joy vond het maar raar in eerste instantie zo’n klein kereltje te zien. Maar al gauw maakte het chagrijnige gedrag plaats voor een glimlach. Samuel vond Joy maar een interessant wezen en keek vriendelijk terug. Daarna ging Samuel een slaapje doen. Nadat zijn mama Marieke en ik geluncht en met Joy gespeeld hadden, hoorden Joy en ik Samuel huilen en gingen we naar hem kijken. Joy keek heel verbaasd naar het kleine kereltje en kleine Sam keek blij naar Joy en mij. Ik legde Sam op bed naast Joy en Joy had alleen maar oog voor het speelgoed van Sam en kleine Sam maar breeduit grijnzen naar Joy en maar hem lonken met die grote ogen van hem. Dat had de kleine man beter niet kunnen doen, want zodra Joy zijn blik had laten vallen op het kleine vriendelijke wezentje, tuitte Joy zijn lippen en gaf Samuel een dikke smakkerd. Kleine Sam ontving de pakkerd van Joy met uitgestrekte armen en hapte blij naar zijn neus. Dat smaakte meer volgens Joy en hij bleef Samuel knuffelen en kusjes geven (Joy:’’MMMMMMMAAAH!’’).
Op gegeven moment was het too much voor kleine Sam en ja hoor, ik zag een heel grappig trillipje dat werd gevolgd door een hele harde brul. Joy en ik schrokken er allebei van en ik moest heel hard lachen omdat Samuel zo’n grappig gezicht trok. Sammetje van not amused en brulde harder, dus ik moest hem maar snel troosten voordat mama Marieke naar boven zou hollen. Gelukkig is Sam een makkelijk knulletje en na een dikke knuffel, was alles weer ok.

Toen we beneden kwamen, mocht kleine Sam in de bumbo zitten voor een yogurtje en Joy mocht toe kijken, en elke keer als hij de kans kreeg, gaf hij Samuel weer een lekkere pakkerd. Maar ja, soms is Joy TE enthousiast en te wild voor het kleinere volk, dus we moeten hem wel in de gaten houden.

Sinds vorige week leren we Joy alleen eten met een kindervork. Overdag geef ik hem nog wel een half potje Olvarit (voor het geval dat hij zijn avond eten niet lust), maar ’s avonds eet hij gezellig met ons mee. In het begin prakte ik alles fijn en voerde ik hem, maar nu, snij ik alles in kleine hapklare stukjes, krijgt hij een kindervork en moet hij zelf maar zien hoe hij het naar binnen werkt. Hij eet graag met de handen, maar sinds enkele dagen probeert hij echt met zijn vork te eten. De helft gaat goed en de andere helft moeten we hem helpen, maar het begin is er. Het nadeel is, als iets op zijn bord ligt wat hem niet bevalt, hij het ook niet moet. Vandaag had hij vissticks en gebakken aardappelen, dus dat ging er in als zoete koek. Gisteren had hij schnitzel en ovenfrietjes met stoomgroenten en het vlees en de frietjes gingen er makkelijk in, maar de bloemkool, boontjes en worteltjes liet hij links liggen. Na het eten, had Martin de groente op de salontafel gelegd zodat Joy er zo nu en dan zou van kunnen snacken en het leek er op dat hij dat ook deed. Totdat Martin door kreeg dat Joy wel erg vaak richting de keuken liep en hij besloot zijn zoon te achtervolgen.
Wat bleek: Slimme Joy deponeerde de stukjes groenten netjes in de grote oranje prullenbak!!!!
Fijn is dat! Het geëtter is nu dus al begonnen. Dus wat eten betreft moeten we de kleine boef ook weer in de gaten houden!

Voor de rest is het nog steeds genieten van Joy. Hij is zo vrolijk en lief en vreselijk driftig en stout tegelijkertijd. Hij danst, hij zingt, hij applaudisseert, hij klimt, hij valt, hij wordt boos, hij jankt, hij knuffelt, hij kust, hij bijt ...........enz. Martin en ik zijn echt apetrots op onze zoon!

Reageer