dagboek
Donderdag de 12e stond gisteren gelijk aan Vrijdag de 13e voor oma, want dankzij Nino en mij (en ook een beetje opa) had oma een horrordag!
Het begon al ‘s ochtends vroeg. Mijn papa leverde mij af bij oma met alweer een poepluier! Oma denkt dat ik waarschijnlijk thuis al gepoept had en dat mijn stoute mama en papa geen zin haddeb om die luier te verschonen, maar niets is minder waar! Ik produceer mijn drollen altijd in de auto. Maar oma had deze ochtend haast, want ze hadden een drukke dag en ze wilde persee gaan zwemmen met mij. Daar aan gekomen, waren de meeste kleedruimtes ook nog gesloten en eindelijk na veel gedoe was ik schoon en kon ik mijn zwembroek aan en heb ik heerlijk gezwommen.
Toen ik thuis kwam, heb ik even geslapen en opa moest Nino ophalen. Vanaf toen begon de ellende pas echt, want oma was druk met alles en nog wat en tante Suus was vergeten de riem klaar te leggen, dus opa ging oma weer lastig vallen terwijl oma dacht (HOE MOET IK NOU WETEN WAAR SUUS DIE RIEM HEEFT GEDAAN!), dus na opa afgewimpeld te hebben, belde ome Glennie ook in paniek naar mijn moeder op: zijn computer was gecrashed en hij wist het adres niet meer van de winkel waar hij met opa Wokkie zijn pak ging kopen. Dus toen oma achter haar computer een uidraai wilde maken, ging in 1 keer haar computer uit en deed ook rare dingen! Dus oma gelijk weer over de zeik!
Ondertussen was Nino bij ons gekomen en opa moest gelijk weer weg omdat hij met ome Glennie zijn pak moest kopen en gezien ome Glennie best wel gestrest aan de telefoon klonk (hij is ook DRUK!), wilde oma hebben dat opa op tijd wegging. Maar soms is opa een beetje sloom en ook traag van begrip. Hij vergeet altijd wel iets en moet altijd weer terugkeren met de auto. Ook deze keer!
Nadat oma, opa het huis uitgejaagd had, kon ze eindelijk een beetje ontspannen met Nino in de tuin. Maar ja, Nino had andere plannen. Zodra oma eventjes voor 3 seconden binnen was, sprong Nino over het hek naar de buren. Oma was boos op Nino en schreeuwde dat hij terug moest komen. Nou Nino dacht: ‘Echt niet! Aan die stem te horen, krijg ik dan mooi op mijn donder! Weet je wat, ik spring lekker naar de volgende tuin!’ En dat deed hij dus.
Maar ja, in de tussen tijd was ik weer wakker geworden van oma’s geschreeuw naar Nino en als ik ergens een HEKEL aan heb, dan is het wel als ik gewekt word door lawaai en helemaal door oma’s harde stem! Wat dat betreft ben ik dan net mijn moeder! Dus het resultaat was, dat ik strontchagerijnig heb zitten janken. Arme oma stond voor een dilemma, maar koos toch al snel voor Nino, want ik stond immers veilig in mijn bedje!
Dus oma klauteren over de schutting richting de buren en weer klimmen over het hek van de andere buren en Nino dacht: ‘’hee struiken!’’ En verdween in de gemeente tuin richting het honden uitlaat veldje. Oma hobbelde er snel achter aan, maar elke keer als ze in de buurt van Nino kwam, ging hij er snel vandoor! Dus oma moest van tactiek veranderen.
Cool en relaxt wandelde ze richting Nino en op gegeven moment had ze hem te pakken. Helaas had Nino geen riem of halsband om, dus oma moest hem op een andere manier thuis krijgen.
Ze hield Nino stevig vast en probeerde hem met pijn en moeite naar huis te slepen (hij is te zwaar om getild te worden), maar ja, Nino stribbelde hevig tegen. Dus moest oma ook nog met hem worstelen op het hondenpoepveldje! Wel jammer dat er niemand met een filmcamera in de buurt was, want volgens mij was het best wel een geinig gezicht, maar op dat moment baalde oma als een stekker, ook omdat ik nog steeds stond te schreeuwen in mijn bed.
Uit wanhoop en van moeheid moest oma Nino loslaten en ja hoor, daar ging hij er weer vandoor! Na veel gemartel kon oma hem eindelijk naar huis lokken (ze had gewoon koekjes mee moeten nemen, maar dat heb ik haar maar niet verteld) en moest ze Nino kalmeren, want die was best wel helemaal wild geworden van dat avontuur.
Daarna moest oma gelijk naar mij kijken, maar ik was alweer stil en lief aan het spelen in mijn bedje. Maar ja, zodra ze me uit bed had gehaald, kreeg ze van mij ook de wind van voren: de rest van de dag ben ik alleen maar Tjengeng geweest en heel stout, want ik zat die arme Nino telkens te bekogelen met mijn speelgoed. Nino schrikt zich de hele tijd lam van mij en toen ik op gegeven moment heel hard zat te brullen, moest hij ook meejanken van de zenuwen.
Arme oma. Ik denk dat ik vandaag Vrijdag de 13e maar heel lief voor haar zal zijn. Dat heeft ze toch wel een beetje verdiend!