dagboek
We hebben weer een sprong gemaakt met Joy: een rasechte sprong achter uit!
Sinds enkele dagen martelt Joy met het eten. Het begon eerst met de de warme hap. Eerst dachten we dat het aan de potjes lag, want erwtensoep, bruinebonensoep, stampotten eet hij wel makkelijk, maar nu eet hij zelfs dat eten niet. Zijn brood wil hij ook niet meer en vanochtend kreeg ik er met geen mogelijkheid pap in. Zijn fles melk weigert hij ook. Het enige wat er makkelijk in gaat zijn fruithapjes en danootjes, maar die krijgt hij nu niet, want ik wil dat hij eerst zijn andere eten eet. Als moeder word je daar echt wanhopig van en ik weet ook wel dat ik me niet druk moet maken en dat Joy nog genoeg reserves heeft, maar toch, ik word er wel onrustig van. Vechten tijdens het eten heeft ook geen zin, en Joy is niet ziek, heeft volgens mij geen keelpijn (anders doet hij wel moeilijk met slikken en huilt hij meer), maar heeft volgens mij door dat dit wel een goed machtsmiddel is.
Joy is echt zijn vader: NEE is NEE en dan gebeurt het ook niet. Compromis zijn amper te sluiten met de mannen Bosschers, wat ik echt waardeloos vind.
1 zo'n eigenwijs stuk vreten, kan ik nog wel aan, maar 2 van die figuren met boerenlullengedrag, tsja, daar kan ik echt wanhopig van worden.
Nou ja, ik ga nu weer een poging doen om Joy een boterham te laten eten (ga zelf ook lunchen), dus wens me succes!