dagboek
Wij zijn nu echt in de volgende fase beland: Joy staat regelmatig los!
Hij heeft het niet eens door en wij moeten erg veel moeite doen om niet in gejoel en gejuich uit te barsten als het gebeurt, want we willen hem niet laten schrikken.
Daarnaast zit hij nu echt in de knuffelfase. Hij geeft ze gratis weg aan iedereen die het maar wilt en natuurlijk moedigen we dat WEL aan. Het is toch heerlijk om 2 van die handjes om je nek te voelen en zijn gezichtje tegen jouw gezicht. Hij is zich er steeds meer van bewust dat wij dat leuk vinden, dus trakteert hij ons regelmatig op the one and only: ‘Joy-Hug’!
Naast die lieve leuke dingetjes, krijgen we ook meer en meer te maken met zijn temperament. Wat kan hij boos worden als hij zijn zin niet krijgt. Woest is hij dan en dat gaat gepaard met slaan of bijten en schreeuwen. Aan de ene kant vind ik het schattig dat hij zich zo menselijk gedraagt, maar aan de andere kant pik ik dit gedrag van hem niet. Hij krijgt dan echt op z’n donder en soms wordt hij nog bozer en dan krijgt hij een time out in de box of kasteel (waar hij zich geen zeer kan doen), maar soms helpt het best wel om boos te worden. Dan dimt hij in.
Gelukkig is het geen koppig kind en is hij het snel weer vergeten. Wij zullen dus niet gauw met een kwaaie kop de deur uitgaan, want daar hou ik zelf ook niet van.
Van de week moesten we even bijkomen van Joy’s verjaardagsdrukte. Gelukkig sliep hij s’nachts goed (behalve van Maandag op Dinsdag) en hebben we overdag gerelaxed in huis. We zijn helaas niet naar de Sinterklaasintocht aan de IJssel geweest, want daar was ik te brak voor (dankzij Joy), maar we hebben die dag wel een lekkere frisse neus gehaald in de stad. Nu heeft hij 2 nachten bij zijn opa en oma geslapen en vanavond halen we hem weer op. Heb wel weer zin in mijn kindje.......maar ja, wie niet?